Dit is de laatste tekst die ik heb geschreven in de cyclus "Achter gesloten deuren ". Er zijn er nog veel meer, maar wat opvalt is dat met name in deze cyclus veel problemen en verdriet voorkomt! Dat is ook vrij logisch omdat als wij ons op of afsluiten achter gesloten deuren er niets anders gaat broeden dan pijn  en verdriet en de tegenstander wil maar wat graag het vuurtje opstoken! Zolang wij onze deuren sluiten en iedereen en ook God buiten laten kan de duivel honderden eitjes leggen en beginnen met een groot vervuilingsplan. Het onkruid groeit zeer snel op, en binnen de kortste keren raak je verstrikt in een denkpatroon wat je helemaal de put in trekt! Ga nooit een gesprek aan met de tegenstander want dat mormel is eropuit om alles kapot te maken wat nog maar menselijk aan je is, ik weet uit ervaring dat achter gesloten deuren de eenzaamheid regeert. Doe je deuren voor Jezus open, ook al schaam je jezelf kapot! Als je alles in Zijn handen geeft kan het herstel beginnen en kom je weer tot leven.