Ik ben thuis.

Jij was er al voor maanden en dagen. Zelfs eeuwen waren jou niet onbekend. Jij had van jongs af aan geleerd te graven. Je hebt geproefd van geluk en verdriet maar jou stem was gevangen, zeggen kon je het niet. Het lot, onbeschreven, werd als een zwaard boven je geheven en je wachtte op de klap. Maar dat zal te eenvoudig zijn dat was het onderdeel van de bizarre grap.

Ergens hoog verheven was er die stem, die warmte, op jou noodsprong plaatste Hij een rem! Ook al begreep je er niets van en vluchtte je weg, verward en bang. En zouden nog jaren van zoeken en kwelling volgen. Dat moment, zo in die noodsprong die nooit zal gebeuren ontwikkelde er iets wat een mensenziel langzaam van zijn verdorven wortels zal scheuren.

Je ging verder en dacht, “ Ik ben apart en misschien uniek, maar zeker te weten niet achterlijk of ziek!” De wegen gingen door distels en velden vol vraagtekens en eindeloze zoektochten naar de vrijheid. En je hoorde ze zeggen, “ Hier is het! Wij maken je vrij!” Maar hun vrijheid was een rookgordijn van slavernij!

O achterlijke bedriegers die de misleiding behagen en zo menig mens offers vragen die nog erger zijn dan pijn of kramp en die je leidde naar een geestelijk concentratiekamp! Maar ook hier weer die warme stem en die uiterst hoog verheven kracht die met Zijn Licht verheldering bracht.

In die diepste strijdt zag ik het duidelijk! Mijn leven in Gods handen gereinigd door het bloed van Jezus heeft mij voorgoed van deze monsters bevrijdt! Duisternis en leegte werd Licht vanuit Gods Troon en vervuld met Uw heerlijkheid! Ik ben vrijgekocht, werkelijk Vrij! Terug naar de vrijheid die ik altijd had gezocht en hier raakte ik aan verknocht!

Ik sprak over mezelf, deze hele tekst door, alleen de mens die ik toen was, op de vlucht en bang is nu thuis. Het is zo geweldig vertrouwd en ik weet dat ik door U geliefd ben, ja dat U onvoorwaardelijk van mij houd!