In pijn en verdriet zoek ik U 

Uitgeschakeld lig ik buiten op mijn ligbed maar ik ben blij dat ik, ook al is het een klein beetje,  buiten kan zijn in plaats van binnen op bed. Dit zijn de momenten van genieten!!!

mijn levensweg gaat over mezelf als mens zijnde met alle ups en downs, het is niet bedoeld om zielig over te komen en op die manier de aandacht te krijgen, maar het is bedoeld om te laten zien hoe mijn handel en wandel als mens zijnde, maar gelijkertijd ook als gelovige zijnde, mijn worstelingen in mijn leven,  maar bovenal Gods zegeningen te tonen.  En hiervoor hoef ik geen theologie gestudeerd te hebben,  maar gewoon mens te zijn. Ik laat jullie mee kijken in mijn belevenis wereldje en hoop dat de zegeningen die jullie daaruit kunnen ontdekken ook jullie harten mogen verwarmen. 

Elke dag ben ik er.
Vanaf half april ben ik, door een hernia en een hernia operatie, gedwongen in bed te blijven liggen. Het kan ook niet anders omdat ik, als ik uit bed zal gaan, vrijwel direct door zware pijnen wordt overvallen. Tot aan de operatie kon ik dat nog wel begrijpen omdat er immers sprake is van een hernia , wat niet anders inhoud dan een beknelde zenuw en de foto’s in het ziekenhuis lieten ook nog een stenose zien wat inhield dat naast de hernia ook nog eens sprake was van een vernauwing in het kanaal waardoor de zenuwbanen lopen. Dus er was wel degelijk een noodzaak om te opereren. Dat is in mijn geval, God zei dank, vrij snel gebeurd! En dan leef je in de veronderstelling dat na de operatie aan alle pijnen een einde zou zijn gekomen. Dat was echter mis gegokt. De pijn, nu veel meer in de spieren, bleef in veel gevallen aanhouden. Hierdoor is van het bed komen niet verstandig voor de eerste 6 weken na de operatie. Ik kon mij zo langzamerhand goed voorstellen hoe een mens die dag in, dag uit aan bed gekluisterd is zich moet voelen. En dan is er bij mij nog vooruitzicht dat ik een herstel periode in mag gaan als ik deze 6 weken voorbij ben, al met al heb ik vanaf half april t/m eind augustus in bed moeten blijven. Toch heb ik mij in al die maanden nooit door negatieve gedachten of depressieve gedachten in laten pakken. Kennen jullie de uitspraak van Bassie en Adriaan nog? Zij zeiden, “Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen”! Dat vind ik niet echt realistisch. Ik heb ook in mijn onmacht boosheid en verdriet gevoeld, en dat mocht er ook zijn, maar waar moest ik boos op zijn en waar moest ik verdrietig om zijn? Is mij dit overkomen omdat God of de samenleving mij heeft gestraft? Of heb ik onverantwoord geleefd en zijn dit nu de gevolgen? Ik kan deze vragen hebben, en maar hopen dat ik iets of iemand daarvan de schuld zou kunnen geven, maar ook al zou ik daar een antwoord in vinden, lost het dan mijn pijn op? Lost het dan mijn boosheid door de machteloosheid waarin ik gekomen ben op? Wij mensen willen de onderste steen boven krijgen om maar iets of iemand de schuld te geven van de situatie waarin we gekomen zijn, en is er dan niets gevonden dan geven we God de schuld. Ik denk dat ik mezelf de medemens en God geen recht doe als ik naar de zondebok blijf zoeken en bovendien is het verspilde energie als ik het wel zou doen! Sommige mensen,, die dit of iets soortgelijks hebben doorgemaakt, zeggen dat ze in die periode stil zijn gezet en min of meer tot bezinning zijn gekomen en ik moet zeggen dat dit wel klopt. Voor mij was het een periode waarin ik de tijd kon nemen om op mijn tablet een compleet nieuwe website op te bouwen waarop ik een hele serie van Mijn gedichten kwijt kon. Een website bouwen kost veel tijd en een website onderhouden ook! Dit zijn dingen die ik voorheen wel wilde doen, maar er gewoon de tijd niet voor had. Deze periode deed me ook inzien dat werken, wat ik voor die tijd volop deed mij in een bepaalde prestige sleur hield waarin ik tijdsdruk en waardigheden door elkaar zag gaan. Ook die zaken vielen weg in mijn periode van ziek thuis zijn. Ik was daar blijkbaar onbewust zover in verstrikt geraakt dat ik mij in de eerste maanden ervan los moest maken. Mijn pensioen zit eraan te komen dus waar maak ik mij druk over, dat stond vast in mijn verstand maar mijn gevoel en emoties moesten bijna letterlijk afkicken, en nog, als ik erover nadenk, bekruipt mij het gevoel dat ik fout bezig ben en niet in bed thuis hoor, maar op de werkvloer, erg is zoiets, alsof ziek zijn misdadig is!!! Wat ik ook tegenkwam is dat er veel mensen zijn die totaal niet begrijpen wat hernia is, laat staan een stenose. Ik neem het hun niet kwalijk omdat ik dat ook niet wist en er pas achter kwam toen ik zeer zware pijnen in mijn rug voelde die zelfs door de zwaarste pijnstillers heen kwamen.. Ik ben er nog!!
Ik ben er nog bestaat uit:
Opstaan, de vogels horen fluiten en te weten dat ik er mag zijn zelfs in mijn situatie van ziekte.
Nog steeds dingen kunnen doen, terwijl er genoeg dingen zijn die je lichamelijk moet staken vanwege de pijn.
Te weten dat ik onvoorwaardelijk liefde mag ontvangen in mijn directe omgeving, sterker nog, dat je zo waardevol bent om die liefde ook te mogen ontvangen!!!!
Ik ben er nog is ook, ondanks de pijnen, te mogen genieten!!!
Ik ben er nog is, bestaan vanuit Gods Liefde!!!!

Geschreven: 5 augustus 2022.......
( lees onder dit artikel het vervolg)

........
Is dit voorbij? Nee !! Echt niet... steeds weer gebeuren er wonderlijke dingen in mijn leven en ik voel me intens gelukkig. .
Ik ga binnenkort met pensioen en ik ervaar enorm veel rust en kan genieten van de het leven, weet je, het leven is leven geworden en ik mag er midden in staan en een enorme rust en Zegen ontvangen. Ik wordt niet meer geleefd of probeer krampachtig te leven, hoe gek het ook in deze onrustige wereld mag klinken, ik LEEF! Voor deze Zegen ben ik God enorm dankbaar..
Geschreven: 14 september 2022