Mijn dag met God.

In de morgen als ik wakker wordt zie ik Uw zon schijnende op mijn gezicht. Het is Uw glimlach aan het begin van deze dag, het zet mij aan tot het maken van dit gedicht. U bent mijn God. U houd van mij ook al loop ik steeds weer uit de pas. U zegt, “ Breng al jou zonde en problemen bij Mij en vergeet wat er mis ging en wat er was. “

In de avond als ik mijn ogen sluit vertrouw ik op Uw beschermende Hand. Dat is heus niet zo vanzelfsprekend steeds meer gevaar in ons kleine kikkerland. Ik wil slapen onder Uw vleugels daar is het veilig zelfs in de felste storm. Heel dichtbij U in Uw bescherming vervagen angsten en de rust in mij krijgt zijn oorspronkelijke vorm.

In de middag midden in het leven wil ik leren te blijven zien op U. Want in deze wereld van presteren staat de mens onder druk continu. Heer leer mij steeds weer naar U te zoeken, U te betrekken in mijn dagelijks bestaan. Zodat ik dwars door de golven der tijden als een licht baken voor U mag staan.