Onderweg.

Steeds onderweg, en alle moeite lijkt verspeelde tijd. Steeds weer die pech, Steeds weer die vloek die zijn klimaat verspreid.

O vluchten in tijd doet ons zinken, Steeds maar leven in kringen. Wij verdrinken…

Dan, in het morgenlicht geboren , is er een pad naar de eeuwigheid, wie had dat kunnen weten? Waren wij de weg vergeten?

Diep in mijn hart, hoorde ik altijd Zijn stem. Laat los en geef aan Mij, alle Glorie aan Hem.

Want juist, in het morgenlicht verdwijnt de dikke vette mist. U laat Uw licht schijnen, duisternis verdwijnen. Ik ben vrij!